فکر کنم سه چهارم کسایی که تو وبلاگم میان منو دیدن و با اخلاقم آشنان...میدونن که از هر فرصتی استفاده میکنم که یه تیکه ی خنده دار بندازمو بقیه رو شاد کنم...
ولی من...دیگه من نیستم!
نمیدونم تا کی ولی مطمئنا برا یه مدت طولانی دیگه اون آدمه شاد و خوشحال نیستم.کارم شده اشک و گریه و بغض و ناله و آه و ...
هادی جون فعلا تا وقتی که من دوباره من بشم وبلاگ دستت باشه...حالا حالا ها دیگه آپ نمیکنم. خیلی ببخشید ولی فعلا بهتون سر نمیزنم.هادی مواظب وبلاگ باش...
بچه ها فعلا تا وقتی برگشتم...وقتشو فقط خدا میدونه.
پ.ن:من خیلی خرم...